Hortlambik

Bulaşıcıdır. İnattır. Gıcıktır. Uydurukçudur. Delidir. Fecenayip şahsına münhasırdır.
Okur! Yandığının resmidir. Gel, yol yakınken okurluk durumundan istifa et.

Hangi dilde korkarsınız? Sizi ürküten, geceleri uykularınızı kaçıran, rüyalarınıza giren en gulyabani şey nedir? Sizleri bilemeyeceğim ama benim kendi hortlambiklerim var…

Onların başta geleni ömür korkusu!.. Yanlış anlaşılmasın, ölüm değil, ömür.. Ölüm, finiş çizgisi nihayetinde. Herkesin eşitlendiği tek nokta. Sonrası olmayan.. Ölümden sonrası için plan yapacak kadar çizgiyi aşmadım henüz…

Korkum ömür.. Haa, yaşamak korkusuyla karıştırılmasın! Yaşamdan tırsmak gibi DSM sınıflandırmalarına girecek denli patolojik bir durumum yok neyse ki.. Kendini fazla önemsemeyen, onun yerine yaptığı işe/uğraşa odaklanan insanlarda pek öyle davranış bozukluğu neyin gelişmez. Netekim ben de davranışlarımı bozacak kadar kafayı kendime takmış değilim…

Derdim ömürle.. Yaşarken iyi şeyler yapabilmekle.. Bir bok olmadığı halde boku boncukluymuş gibi davranmamakla.. Böbürük benim göbek adımdır dememekle..

Eğer gerçekleştirdiğime kendimi inandırdığım işleri davulla zurnayla çıkıp anlatıyorsam cacık olamamış hıyarın tekiyimdir. İnsanın kendini övenine manyak, kendini başkaları tarafından bir şekilde zoraki övdürtene self ya da öz manyak denir. Miyop ya da hipermetrop kişisel tarihim bunların hepsine birebir şahit olmuştur.

Yani birileri bir gün beni haketmediğim konularda sanki çok iyi haltlar etmişim gibi âlây-ı vâlâ ile överse, peşin söyleyeyim, karşılığında bittemiz döverim. Sonra diyorlar ki zor insanlarla nasıl baş ediyorsun. İşte böyle!.. Bakıyorum beni ele güne, dünya çoluk çocuğuna rezil edecekler; gayet uzaylı kovalar gibi kovalıyorum. Yani korkumun üstüne gidiyorum😄

Çünkü..

Çünkü korkum ömür.. Aslen bir halt olamadıysam ömrümü bir halt olduğumu zannederek ve zannettirerek geçirmek.. İçi doldurulamayan titrlerle, kartvizitlerle kafayı bozmak.. Ya da o on beş sözcüklü ünvanları başkalarını tepelemek, çıkarları adına kendilerine kul köle etmek için kullanan ileri derecede kişilik bozukluğundan muzdarip zavallılardan olmak..

Karakter, senin için bir şey yapamayacağını bildiğin insanlara da iyi davranabiliyorsan karakterdir ya hani.. Aksi duruma dünya insanları hödüklük adını verirken, psikiyatr dostlarımız da kişilik bozukluğu diyorlar.. Lisan-ı münasiple bir çeşit kişilik hödüklüğü…

Bir gün yaptığım işleri anlayarak beni yüreğinin en derinlerinden kendi hür iradesiyle sevecek ve anımsayacak insanlar olursa şu dünyada, çok mutlu olacağım.. ‘’Zor günlerden geçtik ama hayatımızda zorlukları zekasıyla, aldığı iyi okul eğitimleriyle ve hızlı ve herkesçe saygı duyulan doğru kararlarıyla kolaylaştıran sevgi dolu bir arkadaşımız vardı’’ filan deseler mesela😊 Bunları demeye gönülleri yoksa da, korkumu gerçekleştirip sırf benden ve benim hödük tehditlerimden korkularına, kendi karakterlerini paspasa çevirmemelerini dilerim..

Çünkü..

Çünkü ne de olsa karanlık bir gecede yıldızlara bakarak gülümsemektir yaşamak!..